<blockquote>'Daarom is het appèl aan de verantwoordelijkheid van wetenschappers, technici, politici, een appèl dat ons
allen persoonlijk aangaat: het is een appèl aan ons
persoonlijk bewustzijn – ons
geweten. Als de menselijke gemeenschap en het individu doof blijven voor dit appèl en er niet, gewetensvol, gehoor aan geven, zal de dreiging van een rampzalige en volledige uitmoording van de mens meer concrete vormen aannemen, hetgeen een definitief einde maakt aan de ontwikkeling naar een mogelijkerwijs veelbelovende toekomst. Een fundamentele
ethiek – een
deontologie – van de
wetenschap dient alle invloeden en alle risico's uit te sluiten die het menselijk geluk dreigen te schaden of het
mens-zijn ontkennen, dan wel riskeren te vernietigen.
Zolang niet aan deze voorwaarde wordt voldaan, zolang de “wetenschappers” zich niet richten naar deze deontologische ethiek, ontbreekt het de wetenschap aan geweten, en leidt dit tot de “ruïne van de ziel”.
De
haptonomie baseert zich op een
fundamentele menselijke ethiek, die inhoudt dat de acten en handelingen van
iedere mens, per definitie, zodanig zijn dat
het geluk van iedere mens (geschapen om geluk te beleven)
zo groot mogelijk wordt. Vanuit de
haptonomische fenomenaliteit en haar evidente waarde voor de mensheid, lijkt een beroep op
bezinning en
verantwoordelijkheid gerechtvaardigd. Een appèl om te bepalen, in gewetensvolle bezinning, tot hoever men kan voortgaan met onderzoeken en terreur-ontwikkelingen die, direct of indirect, de
waarden, de
waardigheid, het
welzijn en het
levensgeluk van mensen op het spel zetten: een wereldwijd overeen te komen
fundamentele ethiek, die alleszins gerespecteerd dient te worden. Deze
ethiek dient het licht te zien voor het te laat is!'
– Frans Veldman,
Levenlust en Levenskunst, 2007, blz 117</blockquote>